Parafia

Częsc Polonii montrealskiej, tworzy parafie pod wezwaniem św. Michala i św. Antoniego z Padwy, której okazała świątynia w stylu bizantyjskim mieści się na rogu ulic St.Viateur i St.Urbain. Początki parafii sięgają pierwszych lat XX wieku. Dnia 2 maja 1902 roku arcybiskup Bruchesi zatwierdził istnienie irlandzkiej parafii w Montrealu. Juz 25 maja została odprawiona pierwsza Msza Święta w sali pod budynkiem straży pożarnej na rogu ulic St. Denis i Laurier. W dwa lata później wybudowano pierwszy kościól przy ulicy Boucher. Jednak ze względu na silną rozbudowę tej dzielnicy w lipcu 1914 roku rozpoczęto budowę nowego koscioła. Okres budowy tej poteżnej świątyni trwał tylko dziesięć miesięcy. W grudniu 1915 wspomniany arcybiskup dokonał poświęcenia tego kościoła. Wtedy parafia liczyła około 15 tys. wiernych i posiadała najwyższy kościół w Montrealu. Obecnie przewyższa go tylko Oratorium św. Józefa wybudowane w latach 1904-44. Irlandczycy z zaangażowaniem rozwinęli życie parafii uczestnicząc w nabożeństwach, zakładając towarzystwa kościelne i budując szkośy. Po drugiej wojnie światowej zamożniejsze rodziny z tej parafii zaczęły przenosić się do bardziej luksusowych dzielnic, co w efekcie doprowadziło do znacznego spadku liczebności wspólnoty parafialnej.

W tym samym okresie przybyła do Montrealu nowa grupa Polaków. Wielu z nich znalazło się na terenie parafii św. Michała. Początkowo utworzono na tym terenie polską Misję św. Antoniego z Padwy. Pierwszym duszpasterzem Misji został franciszkanin - o. Tytus Wiktor ze Stanów Zjednoczonych. Dnia 1 lipca 1958 roku kardynał P. E. Leger zatwierdził istnienie tej misji. Początkowo Polacy gromadzili się w kaplicy szpitala Hotel-Dieu. Następcą o. Tytusa był o. Konrad Miller, który wraz z parafianami zamierzał wybudować własną świątynię. Jednak władze kościelne nie widząc potrzeby budowy nowego kościoła w lipcu 1964 roku przyłączyły Misję św. Antoniego do parafii św. Michała. Proboszczem połączonej parafii został o. Miller. Liczyła ona około 1000 rodzin polskich i około 500 rodzin irlandzkich. Specjalna konstytucja z dnia 16 grudnia 1969 roku potwierdziła istnienie dwujęzycznej parafii pod wezwaniem św. Michała i św. Antoniego. Od tego czasu administracją parafialną zajmuje się dwunastoosobowa Rada Parafialna (sześciu Polaków i sześciu Irlandczyków), której przewodniczacym jest każdorazowy proboszcz. Następca o. Millera w 1969 r, zostal o. Bruno Parzych. Po jego trzechletniej kadencji przybył z amerykańskiej prowincji franciszkanów o. Tymoteusz Zientek. W tym czasie, dnia 24 września 1974 roku powstała Kustodia św. Maksymiliana w Montrealu. O. Tymoteusz sprawował funkcję proboszcza do 1976 r. W tym to roku stanowisko proboszcza objął o. Bernard Przewoźny. O. Bernard, pochodzący z polskiej rodziny zamieszkałej w Kanadzie, zarówno szkołę podstawową jak i średnią ukończył w Montrealu. Studia teologiczne ukonczył w Rzymie z tytułem doktora. Niedługo jednak trwał na tym stanowisku, bo po roku proboszczowania wrócił do prowincji św. Antoniego w USA i poświęcił siś pracy profesorskiej na franciszkańskiej uczelni Seraphicum w Rzymie. Za kadencji o. Bernarda parafia obchodzila 75-lecie swego istnienia.

Następnie duszpasterstwo prowadzili OO. Franciszkanie z Kustodii Prowincjalnej p.w. sw. Maksymiliana Marii Kolbego w Kanadzie. Podczas ich kadencji parafia obchodziła również 100 lecie swojego istnienia. W parafii nabożenstwa odprawiane są w języku polskim i angielskim. W pobliżu kocioła mieszkają również inne mniejszości narodowe jak Portugalczycy i Włosi, którzy także uczestniczą w nabożeństwach w języku angielskim. Pojawiają się również osoby pochodzenia irlandzkiego. Życie parafii związane jest z dzialalnością duszpasterska i organizacjami polonijnymi.

THE PARISH OF ST. MICHAEL THE ARCHANGEL was founded in 1902 to serve the English-speaking Roman Catholics of Mile End and surrounding areas, a district known at the time as the Nord End. The parish's first church was on Boucher Street, east of St. Laurence Boulevard. St. Michael's best-known pastor was the Reverend Luke Callaghan, D.D., who served from 1910 until his death in 1931. UP TO THE 1960s , the great majority of St. Michael's parishioners were of Irish descent and to this day "St. Mike's" is remembered as one of Montreal's great Irish parishes. In the period between the World Wars, it was the largest English-speaking parish in Quebec. The church was open every day from 5:30 in the morning to 8:30 at night. IN 1964 , as the area's Irish population declined, Cardinal Leger arranged for St. Anthony of Padua's Polish Mission to share the church, and in 1969 the parish was officially renamed St. Michael's and St. Anthony's Catholic Community. St. Michael's and St. Antony's is one of five parishes serving Montreal's Polish Catholic community. All five are under the auspices of the Franciscans (OFM Conv).

The present Church , whose Byzantine style and minaret-like tower make it one of Montreal's most striking landmarks, was built in 1914-15. The architect was Aristide Beaugrand-Champane (1876-1950) of Outremont, who also was designed the Grand chalet de la Montagne and was pioneer in the development of reinforced concrete construction in Quebec. St. Michael's dome was the largest in Montreal prior to the building of St. Joseph's Oratory. Beaugrand-Chamagne , a remarkable figure in the cultural history of Montreal, is remembered not only as an architect, but also as a scholar of Ameridian history and archaeology, a founding member of the Groupe des Dix, dean of the faculty of architecture of the Ecole des Beaux-Arts, first chairman of the Montreal planning commission, landscape architect for the City of Outremont and officer of the Societe Historique de Montreal. His assertion that the village Hochelaga, visited by Jacques Cartier in 1535, was located in Outremont remains to this day a subject of debate. The decoration of the church was carried out probably between 1918 and 1920, by Guido Nincheri (1885-1973), born and trained in Florence and based in Montreal as of 1914. Noteworthy elements include the figures, in the pendentives, of the angels cast down from heaven; overhead in the dome. St. Michael vanquishing the serpent whose seven heads represent the seven deadly sins: and the sanctuary's "Apotheosis of the Eucharistic Mystery", recalling a sixth-century design in the apse of the church of St. Apollinaire in Ravenna. The most prolific Quebec church artist of his day, Nincheri is best known for his stained glass windows but also worked extensively as a muralist, as here in St. Michael's and in nearby Saint_Viateur d'Outremont. Among the many churches he decorated are Saint - Leon de Westmont, Saint - Madeleine d'Outremont and the Italian community's Madonna della Difesa, in addition to the cathedral of Trois-Rivieres and Montreal's Chateau Dufresne. The Stations of the Cross , beautifully integrated into the church's design, are copied from those of the German painter Martin Feuerstein (1856-1931) in the church of St. Anne in Munich.

Among the saints whose images adorn the church are the Virgin Mary, St. Michael and St. Joseph; St. John the Baptist and St. Patrick, in honour of the French-Canadian and Irish communities; St. Teresa of Lisieux (1873-1897), the Little Flower; St. Francis of Assisi; St. Anthony of Padua; St. Anne, mother of the Blessed Virgin; the early martyrs St. Lawrence and St. Agnes; St Martial or San Marziale, whose feast is celebrated each July by the Italian community of Mile End;